Ons Pronkstuk over

Trainen op afspraak is altijd beter dan de sportschool sponsoren, waar het enthousiast afgesloten sportschoolabonnement maar al te vaak op uit draait. Op dat moment, in de nazomer van 2015, weet ze nog niet hoe belangrijk haar niet al te belangrijk lijkende keuze blijkt te zijn. Op dat moment is de skipiste in Frankrijk, waar ze vier maanden later hard valt en zich zwaar blesseert, nog ver weg.

Tanja gaat lekker aan de bak met fit20. De prille vijftigster is eigenaresse van het Instituut voor Restauratie en Decoratie, waar ze interieur- en kleuradviezen geeft aan kleine en grote opdrachtgevers en zelf ook vrijwel dagelijks actief met de kwast in de weer is. In de fit20-studio blijkt ze een sterke dame die qua dosering stappen voorwaarts zet en zich er lekker bij voelt. ‘Veel heeft te maken met de vaste afspraak met een trainer’, zegt ze erover. ‘Na een drukke dag zou de sportschool het eerste zijn wat er bij inschiet. Geen zin, geen energie. Maar er staat nu iemand op me te wachten en ik hoef maar 20 minuten, zonder omkleden. Er zijn geen excuses.’

So far, so good. Tot januari 2016. Ze komt vreselijk ten val op de piste. Een gecompliceerde schouderbreuk. De kop, het gewricht, is totaal afgebroken en er is een breuk in de bovenarm. De angst is groot. Kan ze met haar arm ooit nog normaal functioneren? Kan ze haar bedrijf, haar broodwinning nog wel continueren straks? Het eerste goede nieuws: de operatie, waarbij een plaat met twaalf schroeven wordt geplaatst, slaagt. Er komt nog meer positief nieuws naar voren: de schade is enorm, maar… haar aanzienlijke spiermassa in en rondom het schoudergewricht heeft een groot deel van de klap opgevangen. Met een goede revalidatie zou normaal functioneren –op termijn- weer moeten kunnen. In die weken heeft ze veel contact met ons, haar fit20-trainers. Ze zit in de put, maar is ook dankbaar. Voor de mentale steun van velen en voor haar fit20-keuze. ‘Ik ben er net op tijd mee gestart. Ik wil er niet over nadenken hoe groot de schade had geweest als mijn spieren niet zo sterk waren.’

Daarna gebeurt er iets wonderlijks. Tanja laat de medische experts versteld staan. Ze herstelt razendsnel, mede dankzij haar positieve, energieke levenshouding. Ze heeft haar moeilijke momenten, maar strijdt door met haar revalidatie. Ze gaat snel aan de slag. Eerst alleen strategisch en adviseren, maar geleidelijk aan ook in de uitvoering. De arm boven het hoofd gaat moeizaam, maar ze verbetert met de week.

Op 10 augustus 2016 is het zover. Nerveus en véél eerder dan verwacht, meldt ze zich in de fit20- studio. Ze wil het weer proberen, met een lage dosering uiteraard. Kijken hoe het voelt. De zenuwen slaan snel om naar opluchting. Voelt goed, zegt ze. En dan, zoals we van haar gewend zijn, zegt ze strijdvaardig: ‘En nu doorbouwen’.

En dat doet ze. Inmiddels negen maanden verder lijkt het alsof er niks is gebeurd. De gewichten staan weer op het niveau van toen of zelfs nog hoger. Ze zweert bij de formule. Op Facebook laat ze geen mogelijkheid onbenut om ‘deze manier van sporten’ te promoten. Een manier die ze omschrijft als efficiënt en effectief. En prettig bovendien, dankzij de benefits als ‘niet omkleden en niet transpireren’ en het samen trainen met haar vriendin Colette. ‘Een heerlijk gevoel om 20 minuten intensief te trainen met een ontspannen gevoel. Echt een aanrader.’ Ze herhaalt haar woorden van ruim anderhalf jaar geleden. ‘Er zijn geen excuses.’

Al is er nu één verschil met toen. Al zouden de excuses er wel zijn, ze heeft één ding geleerd. Ze is het aan zichzelf en aan haar bedrijf verplicht om zo vitaal te zijn als mogelijk. Haar weerbaarheid moet maximaal zijn, om privé- en ook bedrijfsrisico’s te minimaliseren. Het kostbaarste bezit van het Instituut voor Restauratie en Decoratie is immers zijzelf. Daar past fit20 bij als prettige en ontspannen trainingsvorm, maar bovenal als duurzaam preventiemiddel.